سوریه

 

http://www.cfssyria.org

 اطلاعات عمومی

موقعیت

سوریه با مساحت 180 185  کیلومتر مربع از نظر مختصات جغرافیایی، سوریه بین مدار 32 و 37درجه شمالی و 35- 42 شرقی قرار دارد. این موقعیت حالت جغرافیایی سبب گردیده است که سوریه یک موقعیت مهم راهبردی از نظر بازرگانی و سیاسی بدست آورد و محل اتصال سه قاره مهم آسیا، آفریقا و اروپا گردد. این کشور نقطه اتصال مراکز صنعتی و بازرگانی اروپا و مراکز تولید نفت در منطقه خلیج فارس می‌باشد.در صورت بهبود وضعیت عراق این کشور می‌تواند محل عبور لوله‌های نفتی و گازی برای صادرات نفت و گاز ایران و عراق به اروپا از طریق دریای مدیترانه باشد. چنانکه اتصال راه‌آهن این سه کشور می‌تواند اهمیت بازرگانی سوریه را افزایش دهد، زیرا تجارت از این طریق هم سریعتر خواهد بود و هم وارد کنندگان نفت مجبور به دادن مالیات‌ها‌ی کانال سوئز نخواهند بود.

همسایگان

این کشور از شمال به ترکیه، ‌از غرب به لبنان و دریای مدیترانه، از جنوب به اردن و رژیم اشغالگر صهیونیستی و از شرق به عراق محدود است. سوریه آب و هوای مدیترانه ای با زمستان‌ها‌ی خشک و تابستان‌ها‌ی گرم دارد. میزان حرارت و بارش باران در نواحی ساحلی با مناطق مرکزی و شرقی کشور تفاوت فاحش دارد. میزان بارندگی در بعضی نواحی غربی گاهی به 100 سانتی متر در سال می‌رسد. سوریه همچنین دارای دو بندر مهم به نام باینایس و لاذقیه می‌باشد.

جمعیت

جمعیتی در حدود 20 میلیون نفر می‌باشد.

 

راه‌آهن کشور سوریه

 

راه‌آهن سوریه دارای 1801کیلومتر شبکه ریلی، با عرض استاندارد(1435mm) و بطور تک خطه مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد. از بین خطوطی که در راه‌آهن سوریه احداث گردیده می‌توان به مسیرهای حماس ـ مینه ـ شرقیه (1980)، حماس ـ دمشق (1983) و مسیر ارتباطی تارتوس ـ لاذقیه (1992) اشاره نمود.

در آینده، راه‌آهن سوریه قصد دارد که حداکثر سرعت قطارهای مسافری را در مسیر حلب ـ به مرز ترکیه (میدان اکبز) به بالاتر از 120 کیلومتر در ساعت و برای قطارهای باری تا 100 کیلومتر در ساعت برساند.

حداکثر طول استاندارد قطارهای باری در بخش‌ها‌ی حلب-مرز ترکیه (میدان اکبز)، مسلمیه ـ مرز ترکیه 350 متر و با حداکثر بار محوری 17 تن تعبیه گردیده است. حداکثر طول استاندارد قطار‌ها‌ی باری در تمام خطوط راه‌آهن سوریه (CFS)  600 متر و حداکثر بار محوری آن 20 تن درنظر گرفته شده است، در پنج سال آتی بار محوری مسیر حلب ـ مرز ترکیه (میدان اکبز) به 5/22 تن افزایش داده خواهد شد.

هیچ خطوطی از راه‌آهن سوریه مجهز به ریل نوع CWR نبوده و تمام خطوط دارای ریل‌ها‌ی 50 کیلوگرم/متر یا سبکتر می‌باشند. در خط‌ها‌ی مسیر حلب ـ به مرز ترکیه (میدان اکبز)، مسلمیه به مرز ترکیه (Cobanbey) و مــــرز ترکیه نصیبین-الیاروبیه از تراورس‌ها‌ی چوبی استفاده شده است. دیگر بخش‌ها‌ی راه‌آهن سوریه مجهز به تراورس‌ها‌ی بتونی می‌باشند. جهت توسعه کار در پنج سال آتی، خطوط مسیر حلب ـ مرز ترکیه (میدان اکبز) به ریل‌ها‌ی 60 کیلوگرم/متر از نوع CWR، تراورس‌ها‌ی بتونی و پابند‌ها‌ی انعطاف پذیر مجهز خواهند شد.

در تمام خطوط راه‌آهن سوریه (CFS) از نیروی کشش دیزلی استفاده شده و تمام خطوط توسط موانع دستی کنترل می‌شود.

مدیرعامل راه‌آهن سوریه

نجیب الفارس

متولد 1963 (1342)

سمت: مدیرکل راه‌آهن سوریه (CFS)

تحصیلات:

کارشناسی مهندسی عمران از دانشگاه حلب (1987)

دکترای ساخت راه‌آهن از دانشگاه ملی حمل و نقل مسکو (1994)

سوابق کاری:

قبل از کسب سمت مدیر اجرایی زیربنایی (2006-2002)، روی پروژه‌های ریلی در شرکت ساخت ریلی (2002-1994) کار کرد.

مدیرکل شرکت ساخت راه‌آهن (2013-2006)

مشاور امور مهندسی در سندیکای مهندسین سوریه در زمینه مطالعات ریلی از سال 2006

و مدیرکل فعلی راه‌آهن سوریه (CFS)

 

پروژه‌ها‌ی راه‌آهن سوریه

 

پروژه‌ها‌ی راه‌آهن سوریه به دو محور تقسیم میشوند که عبارتند از:

• بازسازی و توسعه پروژه‌ها‌ی جدید تاسیسات زیربنایی و ساخت
• تامین وسایط نقلیه که استراتژی طرح ریزی شده را تامین مینماید

 

 

اول:      باز سازی و توسعه تاسیسات زیربنایی و ساخت پروژه‌ها‌ی جدید:

            راه‌آهن سوریه سعی به بازسازی، توسعه و مدرنیزه کردن شبکه راه‌آهن در سوریه مطابق با مشخصات مدرن فنی بین‌المللی برای مسیرهای آن و سازگاری و هماهنگی با حجم مورد انتظار حمل و نقل بعلاوه ظرفیت جاری و روان در این محورها بر اساس نکات ذیل دارد.

 

1)             ساخت خطوط جدید محورهای بین‌المللی در مسیرهای ذیل:

دمشق – دراه – مرز کشور اردن بطول -/120 کیلومتر (این خط ترکیه را از طریق سوریه به اردن و کشورهای حوزه خلیج (فارس) وصل میکند که در سال 2012 بپایان می‌رسد.

دیر ازوور – آلبوک مال – مرز کشور عراق بطول 145 کیلومتر (که این خط شبکه راه‌آهن سوریه را به شبکه راه‌آهن عراق متصل می‌کند). (در سال 2010 خاتمه می‌یابد).

 

2)             توسعه و مدرنیزه کردن مسیرهای بین‌المللی محورهای ذیل:

حلب – میدان اکبز – مرز ترکیه (بطول 117 کیلومتر). این محور شبکه راه‌آهن ترکیه را به سوریه در محوری که بسمت عراق و اردن ادامه می‌یابد، وصل می‌کند. (در سال 2011)

حلب – المسلمیه – الرای – مرز ترکیه (بطول 51 کیلومتر) این امر مشروط به (تکمیل) خط قبلی می‌باشد.

الکامیشی – الیاروبیه (از طریق مرز ترکیه – مرز عراق) بطول 82 کیلومتر.

آکاری – مرز سوریه و لبنان (تریپولی در لبنان).

 

3)       بازسازی و مدرنیزه کردن راه‌آهن موجود در مسیرهایی که در کشور سوریه بعنوان محورهای پایه داخلی قلمداد می‌شوند.

•   حلب – دمشق (401 کیلومتر)
• حلب – لاتاکیا (202 کیلومتر)
• حلب – دیر ازوور – قامیشی (559 کیلومتر)

 

راه‌آهن سوریه همچنین مطالعاتی را که در مورد برخی دیگر از پروژه‌ها‌ در دست اقدام دارد که مهمترین آنها عبارتند از:

 

1)                 بازسازی و مدرنیزه کردن راه‌آهن‌ها‌ در محور‌ها‌ی ذیل:

• هوس – آکاری – تارتوس
• هوس – ماهین – الشرکیه (202 کیلومتر).

 

2)                 ساخت خطوط جدید برای تکمیل شبکه موجود در محور‌ها‌ی ذیل:

• دیر ازور – پالمیرا – الشرکیه (295 کیلومتر).
• الدویر – الشرکیه (از طریق ابو شامات).
• حلب – الحساکه (از طریق راکاه بدون عبور از دیر ازوور).

 

دوم:     تامین وسایط نقلیه

راه‌آهن سوریه بسیاری از امور را بمنظور ایمنی وسایط نقلیه خود انجام میدهد که مهمترین آنها عبارتند از:

• توسعه 30 دستگاه لکوموتیو روسی با قدرت 2800 اسب.
• توسعه 26 دستگاه لکوموتیو آمریکایی با قدرت 1800 اسب و قطارهای باری.
• خرید تعداد 58 دستگاه لکوموتیو نو با میزان ظرفیت از 3000 تا 4000 قدرت اسب.
• تدارک 10 رام قطار مدرن بمنظور حمل و نقل مسافر (در دست اقدام میباشد)، که بهره‌برداری از 4 رام از آنها از آغاز سال شروع شده و بقیه نیز به آنها ملحق خواهند شد.
• تدارک تعداد 80 دستگاه واگن برای حمل و نقل فسفات.
• تدارک تعداد 150 دستگاه واگن مخزن برای حمل و نقل سوخت.
• بهسازی برخی از واگن‌ها‌ی کفی (تخت) 6 محوره بمنظور حمل و نقل کانتینر‌ها‌ی حامل فسفات.
• ترمیم و توسعه تعداد 50 دستگاه واگن مسافری آلمانی برای حمل و نقل مسافر.

 

راه‌آهن سوریه مطالعاتی را درخصوص نیازهای آتی به لکوموتیو در دست دارد، تخمین و برآورد اولیه نشاندهنده آن است که راه‌آهن (سوریه) در مجموع به 86 دستگاه لکوموتیو دیگر برای رسیدن به طرح حمل و نقل (پیش بینی شده) برای سال 2020 نیاز دارد.

راه‌آهن سوریه نیازهای آتی واگن‌ها‌ را در دست مطالعه دارد.

 

http://www.cfssyria.org

 

 

نقشه شبکه راه آهن سوریه

اطلاعات آماری راه آهن سوریه

1 نام راه‌آهن (اختصار) CFS 2 مساحت کشور(کیلومتر مربع) 185000 3 جمعیت کشور (میلیون نفر) 21.0 4 طول خطوط (کیلومتر) کل خطوط: 1801 دوخطه : - برقی : - 5 تعداد لکوموتیو 145 6 تعداد اتومتریس - 8 تعداد واگن مسافری 747 9 تعداد واگن باری 4955 10 تعداد پرسنل (هزارنفر) 12 14 قطار کیلومتر (میلیون) 8 15 تن کیلومتر ناخالص (میلیون) - 16 مسافر جابه جا شده (میلیون نفر) 3 17 نفر کیلومتر (میلیون) 1120 18 تناژ بار حمل شده (میلیون) 9 19 تن کیلومتر خالص (میلیون) 2370

 

سازمان همگانی راه‌آهن حجاز[1] (سوریه)

این مطلب درباره‌ی حقایق، افق‌های فکری، و بلندی‌پروازی‌هایی پیرامون فعالسازی نقش آن در حمل و نقل مسافرین و کالا می‌باشد.

 پروژه‌ی "شبکه‌ی حمل و نقل زیرزمینی"

پیشینه‌ی تاریخی سازمان همگانی راه‌آهن حجاز و خطوط مرتبط آن

 

سازمان همگانی راه‌آهن حجاز بنا‌بر قانون شماره‌ی /۱۴۰/ در سال ۱۹۴۵ تاسیس شد. این سازمان مطابق فرمان شماره‌ی /۲۰/ ودر تاریخ ۶ آگوست ۱۹۶۴ پایه‌ریزی شد و مقررات و وظایف آن تعیین گردید (شامل اصلاحات آن). برخی از این ماموریت‌ها و وظایف عبارتند از:

１)                        حمل و نقل مسافرین

２)                        حمل و نقل و ترابری کالا

３)                        سرمایه‌‌گذاری اموال آن (زمین‌ها- ساختمان‌ها- فروشگاه‌ها- هتل‌ها- مراکز تجاری و غیره)

به‌علاوه، فعالیت‌های بسیاری در واحد ‌ها و کارگاه‌های آن به چشم می‌خورد که از مهمترین آن‌ها می‌توان به 'تولید روکش و بدنه‌ی خودرو در سراسر سوریه' اشاره کرد.

در‌حال‌حاضر سازمان دارای خطوطی در جنوب سوریه است که موارد زیر را شامل می‌شود:

１)                       خط دمشق- سرگایا[2]- خطوط مرزی لبنان

２)                       خط دمشق- دارا[3]- مرز‌های اردن و شعب آن

３)                       خط دمشق- کاتانا

v    پروژه‌های عملی خطوط راه‌آهن حجاز سوریه (که در دست انجامند).

·        پروژه‌ی "خط‌ آهن دمشق- فرودگاه"

بنابر نیاز مبرم به اتصال شهر دمشق به فرودگاه، سازمان مطالعات گسترده‌ای پیرامون اتصال ایستگاه القدم[4] به فرودگاه و تکمیل پروژه‌ی "تونل بین ایستگاه حجاز و القدم" انجام داده‌است.

·        ویژگی‌های این خط:

·        فاصله‌ی بین ریل‌ها (۱۴۳۵ میلی‌متر) است.

·        طول آن (۲۹ کیلومتر) است.

·        سرعت طراحی‌شده‌ی آن (۸۰-۱۲۰ کیلومتر بر ساعت) است.

·        برای جابه‌جایی حدود (۷۶۰۰۰) مسافر در روز طراحی شده‌است.

·        زمان کلّی هر سفر (۲۵ دقیقه) است.

·        این خط، در آینده، ایستگاه الحجاز (در مرکز دمشق) را به شهرستان دولتی (که در کنار فرودگاه ساخته خواهد‌شد) متصل می‌کند.

·        این پروژه در حال حاضر آماده‌ی اجرا به روش B.O.T می‌باشد و به‌زودی توقع پیشنهاد‌ات مناسبی داریم.

·        پروژه‌ی ساخت‌وساز تونل‌ها برای خطوط راه‌آهن داخل شهر دمشق

سازمان، بنابر خواسته‌ی خود مبنی بر حفظ خصوصیات کلیدی شبکه‌ی خطوط که بخش مهمی از آن داخل شهر دمشق قرار دارد و به مرکز شهر (ایستگاه تاریخی الحجاز) می‌رسد، و همچنین جهت ممانعت از جلوگیری این خطوط از ساخت‌و‌ساز شهری – مطابق تلاش‌های استانداری دمشق مبنی بر حل مشکلات حمل‌و‌نقل توسط راه‌آهن – طی یک حرکت آینده‌نگر تصمیم به حفظ این خطوط به طریقی گرفته‌است که به سازمان این امکان را می‌دهد تا به طریقی امن روی این خطوط سرمایه‌گذاری کرده و آن را بسط دهد. در‌نتیجه، سازمان تونل‌هایی داخل دمشق ساخت تا امکانات قطار‌ها را در آینده تامین کند. این امر همچنین نشانگر ورودی بی‌خطر و قانونی این قطار‌ها به مرکز شهر است. برخی‌از این پروژه‌ها عبارتند از:

ج- تونل بین ایستگاه الحجاز و ایستگاه القدم.

هدف این پروژه احداث تونلی برای قطار‌های برقی در سه خط برای هر دو ایستگاه الحجاز و القدم (از طریق میدان الجهاد، اتحادیه‌ی کشاورزان و میدان الاشمر) است. این تونل از سال ۲۰۰۲ در دست اجراست. طول کلّی آن ۴.۲ کیلومتر و نرخ پیشرفت پروژه ۶۵% است.

د- تونل بین ایستگاه الحجاز و پل هتل الشراطن[5].

هدف این پروژه راه‌اندازی تونل قطار برقی در دو خط بین ایستگاه الحجاز و پل هتل الشراطن می‌باشد. این پروژه از سال ۲۰۰۳ کلید خورده‌است. طول کلّی آن ۱.۹ کیلومتر و نرخ پیشرفت پروژه ۵۹% است.

ه- تونل بین ایستگاه القدم و ایستگاه السبنا[6]:

این پروژه در ‌واقع شراکتی بین سازمان ما و اداره‌ی کل راه‌آهن سوریه می‌باشد.

این پروژه در حال حاضر تحت بررسی شرکت ایتالیایی "ایتالفر[7]" قرار دارد.

v    موقعیت مرکزی ایستگاه الحجاز در شهر دمشق، بسیار برجسته است چرا‌که می‌تواند نقش مهمی در موضوع حمل و نقل داخل شهری ایفا کند اگر و فقط اگر در بهترین موقعیت کاری و سرمایه‌گذاری خود قرار داشته‌باشد. این نقش با احداث خطوط مختلف از ترمینال به ایستگاه الحجاز پر‌رنگ‌تر هم می‌شود.

این امر سازمان ما را وا می‌دارد تا جدی‌تر به پیشبرد این خطوط در این مرکز و پررنگ کردن نقش آن در حمل و نقل و تردد به داخل یا خارج از شهر فکر کند و در نظر دارد تا این کار را با گسترش خطوط و محور‌های جدید با هدف حل بحران حمل ‌و‌نقل در دمشق و حومه‌ی آن عملی سازد.

v    تونل‌ها مرحله‌ی مقدماتی در ساخت‌و‌ساز "شبکه‌ی حمل و نقل زیرزمینی" به حساب می‌آیند؛ پروژه‌ای که از آن به عنوان آینده‌ی سازمان ما در عرصه‌ی حمل‌و‌نقل در داخل شهر و حومه‌ی آن یاد می‌شود. باید دانست که همانطور که پیشتر اشاره شد، بهترین سرمایه‌گذاری روی تونل‌ها پس از اتمام و تکمیل پروژه باید مرتبط کردن آن‌ها به پروژه‌ی تلفیقی حمل‌و‌نقل از طریق قطار‌های زیرزمینی و خطوط مترو در کنار سایر وسایل حمل‌و‌نقل (و نه از طریق تصمیمی که در زمان شروع اجرای پروژه در این باره گرفته‌شد) می‌باشد. بنابراین، نیاز مبرم به مطالعه‌ی گسترده پیرامون شبکه‌ی حمل‌و‌نقل زیرزمینی باید فورا بررسی و برآورده شود.

پروژه‌ی "شبکه‌ی حمل‌و‌نقل زیرزمینی"

حمل‌و‌نقل زیرزمینی به‌طور کلّی:

ابزاری برای انتقال افراد از/ به حومه‌ی شهر و اطراف آن به‌ وسیله‌ی یکی از وسایل در دسترس و مناسب حمل‌و‌نقل از طریق (جاده، خطوط راه‌آهن یا آب) می‌باشد.

این فرایند ممکن است ویژگی‌های زیر را دارا باشد:

·        دلبخواهی و مطابق میل است؛ چرا‌که افرادی با وسایل خود و در زمان‌ مناسب به جایی که دوست دارند می‌روند.

·        منظم است؛  مطابق برنامه‌های مشخصی است که بنابر جریان ترافیک حمل و نقل در یک روز یا فصل مشخص در مکان‌های مشخص تغییر می‌کند. به این ترتیب، یک پیوند اساسی میان سیستم حمل‌و‌نقل عمومی و داخل شهر ایجاد می‌کند که اجماع این‌دو سیستم حمل‌و‌نقل در یک محدوده‌ی مشخص را شکل می‌دهد.

·        همچنین، نباید از سیستم حمل‌و‌نقل راه‌ دور میان شهر‌های مرکزی و شهر‌های همسایه غافل شد. در نتیجه، مرتبط با سیستم حمل‌و‌نقل داخل شهر‌هاست.

·        عمق و اندازه‌ی حمل و نقل زیرزمینی بر‌پایه‌ی طبیعت ناحیه‌ی اطراف شهر و فعالیت‌های ساکنین آن، گسترش آن‌ها و سرعت وسایل در دسترس آن‌ها و نسبت به شهری که به آن مسافرت می‌کنند طرح‌ریزی می‌شود.

در برخی از شهر‌های مرکزی، خطوط حمل‌و‌نقل زیرزمینی ممکن است به ۲۰۰ کیلومتر برسد و این امر زمانی بوقوع می‌پیوندد که وسایل سریع حمل‌و‌نقل در دسترسند و در داخل این شهر‌ها سود‌دهی دارند مانند؛ کار روزانه،... .

برای تعیین وسایل فعال حمل‌و‌نقل در حمل‌و‌نقل زیرزمینی، این امر بستگی به جریانات حمل‌و‌نقل بین شهر و حومه‌ی آن و اندازه‌ی این جریانات و پیوستگی ان‌ها در کنار مسافتی که افراد باید طی کنند تا برای کار خود به شهر برسند بستگی دارد – بنابراین، بعضی از مواقع مینی‌بوس کافیست و بعضی اوقات اتوبوس کفایت می‌کند؛ اما در مواقع دیگر، حجم گسترده‌ی این پیوستگی یک وسیله‌ی سریع و منظم می‌طلبد که قادر به کنترل این حجم از حمل‌و‌نقل در ساعات شلوغی و بدون هرگونه آسیب یا مزاحمتی برای حرکت مسافرین می‌باشد. برای مثال، اگر یک میکرو‌بوس یا اتوبوس کوچک را در حجم گسترده‌ی حمل‌و‌نقل انتخاب کنید، توانایی گنجایش افراد در ساعات شلوغی نیازمند تعداد بسیار زیادی از این اتوبوس‌ها می‌باشد، و شاید تهیه‌ی این تعداد غیر‌ممکن باشد. از طرفی دیگر، اگر این تعداد را تهیه کنید، در بسیاری از ساعات روز دست از کار می‌کشند چرا‌که مسافر به اندازه‌ی کافی وجود ندارد.

 

·        پس، در رابطه با این قضیه، خطوط راه‌آهن با توجه به خصوصیاتی که در ادامه بیان می‌کنیم یکی از وسایل مهم حمل‌و‌نقل در این زمینه به حساب می‌آید:

１-                       سرعت

２-                       امنیت

３-                       صرفه‌جویی در هزینه حمل و نقل

４-                       توانایی انتقال تعداد بسیاری زیادی از افراد در یک آن

５-                       حرکات منظم با توجه به جریان داخل و خارج شهر و این امر مستلزم هماهنگی آن با حرکات متغیر داخل شهر بخصوص در ساعات شلوغی است.

６-                       رسیدن به نقاط مهم و خاص شهر بدون تاثیر بر فشردگی داخل شهری چرا که خطوط راه‌آهن از نقاط پر ترافیک جداست.

 

 

·        معمولا، در نتیجه‌ی برنامه‌ریزی خوب، مکان‌های برجسته و منتخبی برای خطوط راه‌آهن و ایستگاه‌های مترویی نزدیک مراکز حمل و نقل داخل شهر طراحی می‌شود تا وسایل حمل و نقل شهری را یکپارچه سازد.

 

 

v    پروژه‌ی "حمل‌و‌نقل زیرزمینی" در سازمان همگانی خطوط راه‌آهن الحجاز

 

·        ظاهرا، ایده‌ی حمل‌و‌نقل زیرزمینی در سازمان خط آهن حجاز اولین بار از طریق عوامل زیادی که مهمترینشان در ادامه آمده‌است، مطرح شد:

１)                  تلاش جهت حل بحران حمل‌ونقل در شهر دمشق و حومه‌ی آن براساس اندازه‌ی حمل‌ونقل روزانه ( ورودی به و خرجی از دمشق بطور روزانه).

جمعیت دمشق در طول روز در حدود ۶ میلیون است در‌حالی‌که در شب به ۳ میلیون نفر می‌رسد. در نتیجه، حدود ۳ میلیون نفر روزانه به دمشق می‌آیند و می‌روند که نشانگر حجم استفاده از حمل‌و‌نقل عمومی و خصوصی و شلوغسازی خیابان‌ها و ایجاد ترافیک است.

２)                  مطمئنا، موقعیت شبکه‌ی راه‌آهن الحجاز در منطقه‌ی جنوبی، و خصوصا در دمشق و حومه‌ی شهر به سازمان جهت حل این بحران کمک می‌کند.

３)                  استراتژی حمل‌ونقل عمدتا بستگی به حمل‌و‌نقل چندگانه و یکپارچگی آن دارد – و این امر در عوض به خطوط آهن این فرصت را می‌دهد که در فرایند حمل‌و‌نقل نقشی محوری ایفا کند.

４)                  اهمیت این پروژه  در ارتباط با افزایش کنونی جمعیت در نواحی اطراف دمشق، یا مناطقی که بنابر چارچوب‌های ساختاری در حال تهیه و ساخت می‌باشند مطرح می‌شود. بنابراین، این گام فرصتی عملی برای سازمان ایجاد می‌کند تا بهترین سرمایه‌گذاری را روی شبکه‌ی زیرزمینی در آینده انجام دهد.

 

v    استراتژی سازمان الحجاز، بنابراین پروژه، بدین ترتیب خلاصه می‌شود:

الف- مرحله‌ی اول:

تهیه‌ی دستورالعمل خطوط آهن در مناطق جنوبی بنابر مطالعاتی که طی ده سال توسط جیکا، موسسه‌ی آلمانی آموزش فنی، اتحادیه‌ی اروپا، سیسترا و سایرین و با نظارت سازمان های محلی مربوطه نظیر استانداری دمشق، وزارت حمل‌و‌نقل و همچنین هماهنگ با رویه و طرح کلی منطقه  روی این نواحی صورت گرفته‌است. و این امر عمدتا برپایه‌ی منابع موجود در خطوط این منطقه، یا طرح و نقشه‌ی پیشبرد آن‌ها یا پیشنهاد برای خطوط با فواصل جدید (۱۴۳۵ میلی‌متر) جهت ارزیابی خطوط برمبنای توانایی و ظرفیت خدماتشان و همچنین امکانات اقتصادی استوار است. بنابراین، این مراحل طبق یک الگوی الویت بندی طرح ریزی می‌شوند تا بتوان این شبکه ی خطوط را با توجه به اهمیت این اهداف، امکانات و خدماتشان و نقشی که در پیشرفت و آبادانی مناطق مرتبط با آن تکمیل ساخت.

 

ب- مرحله‌ی دوم:

ایجاد یک برنامه‌ی یکپارچه (تکمیل نقشه ممکن است ده تا پانزده سال به طول بیانجامد) در تعامل و همکاری با بخش‌های مورد اطمینان جهت اجرای موارد برنامه‌ریزی‌شده در جدول زمانی و عملی ساختن این شبکه برای ایفای نقش در ساخت‌و‌یاز و گسترش کشور ارزشمندمان.